Eibarko euskara hiztegia
nor
1.
izord.
(TE).
Quién,
quienes,
qué persona(s).
Interrogatibua da, personendako.
Nor izan da hamen gure aurretik? / ¿Quién ha estado aquí antes que nosostros? /
-Norengandik ikasi dozu berba zatar hori? -Zuregandik. / -¿De quién has aprendido esa palabra grosera? -De ti. /
Norek ein zaittu zu, mundua eta munduan diran gauzak? / ¿Quién te ha creado a ti, el mundo y las cosas que encierra el mundo? /
Nork apurtu dau pitxarra? / ¿Quién ha roto el jarro? /
Norek esan deuk "berori" ein bihar jatala? (Zirik 79).
/
Baiña, norekin diharduk? (Zirik 79).
Deklinaziño kasu markak hartu leikez: norek /nork /nok, norengandik...
2.
izord.
(OEH).
Quien.
[Ez da] txakur txiki ondo erakutsittakorik, noren zaunkak aittuko ez zittuanik beste aitturen batek. (Ibilt 486).
nork daki.
interj.
(OEH).
Quién sabe,
a saber.
Beste satelite bat bota ei juek oin be, nork jakik zenbat bidian. (Zirik 23).
/
Gaur, biharbada, itxuriari begiratzeko moduko aberatsen batzuek izango dira. Nork daki? (Zirik 107).
Ik.
jakin,
batek badaki.